v.a. €6,56 p/m*
Het is waarschijnlijk het ergste wat je als ouder kan overkomen: je kind sterft eerder dan u. Velen die dit hebben meegemaakt zijn het erover eens dat ze altijd een emotionele wond overhouden, die nooit helemaal zal genezen.
Een toekomst ontnomen
Als je kind op oudere leeftijd overlijdt, herinner je alle mooie momenten, grappige uitspraken en blijken van liefde. Alle tranen die je hebt afgeveegd, alle keren dat je jouw kind getroost hebt en alle momenten dat je kind jou enorm kon verrassen. Dit alles is er niet of nauwelijks als je kind als baby sterft. Natuurlijk heb je ook in de baarmoeder en vlak na de geboorte al een sterke band, maar zowel vaders als moeders erkennen dat deze band vaak een ander karakter heeft. Als je kind als foetus, als premature baby of als net geboren baby sterft, voelt dat meestal als een toekomst die in zijn kiem geknakt is.
Een gestorven kind – emotionele en praktische aspecten
Bij het overlijden van je kind komt veel kijken. Allereerst krijg je te maken met de enorme emotionele impact die dit op je heeft en nog gaat hebben. Je krijgt te maken met rouwverwerking, zowel van jou, je partner als van je naasten. Je krijgt te maken met de wijze waarop jouw omgeving op jouw verlies reageert en ermee omgaat. En je krijgt te maken met hele praktische aspecten. Het is goed om te een voor een op een rijtje te zetten.
[table “1” not found /]Wat gebeurt er met mijn overleden kind?
Wat er met je kind gebeurt, is mede afhankelijk van het moment in zijn ontwikkelingsfase waarop je kind ophield met leven. We kunnen drie situaties onderscheiden:
- Je kind overlijdt tijdens de zwangerschap, in de eerste 180 dagen
- Je kind wordt dood geboren na een zwangerschap van 180 dagen of meer
- Je kind is levend geboren maar sterft als baby
Bij het eerste punt is het goed om onderscheid te maken tussen een miskraam in de eerste drie maanden en een miskraam in de periode daarna.
Wie zich verdiept in de embryonale ontwikkeling van een mensenkind kan niet anders dan concluderen dat het echt een wonder lijkt dat alles zo goed kan gaan. Heel veel ingewikkelde processen komen kijken bij de ontwikkeling van bevruchte eicel tot kind. Helaas kunnen er ook zaken mislopen. Ziekte, een verkeerde innesteling in de baarmoeder of een genetische afwijking. Jij en je ontwikkelende kind produceren beiden hormonen die moeten voorkomen dat je lichaam je kind afstoot. Als die hormoonproducties niet op elkaar aansluiten, kan een miskraam volgen. Daar is niets aan te doen en het is niemands schuld.
Is je kind overleden tijdens de eerste 180 dagen, dan hoef je het overlijden niet wettelijk aan te geven. Je kind hoeft officieel geen naam te krijgen, maar het mag wel. Begraven of cremeren is niet wettelijk verplicht. Veel ziekenhuizen hebben een speciale foetusweide waar je kind begraven kan worden of zijn as uitgestrooid.
Is je kind doodgeboren in de periode vanaf 180 dagen tot 9 maanden, dan moet het overlijden wel wettelijk worden gemeld bij de Burgerlijke stand van je woonplaats. Je kind moet begraven of gecremeerd worden.
Is je baby levend geboren, maar vlak na de geboorte of in de periode daarna overleden, dan moet je kind begraven of gecremeerd worden en ben je verplicht het overlijden te melden bij de Burgerlijke stand van je woonplaats.
Hoe ga je om met dit verlies?
Het omgaan met zo’n ingrijpend verlies is beslist niet makkelijk, niet voor de ouders, niet voor naasten, familie en kennissen zoals je collega’s. Maak je het zelf mee, dan is er eigenlijk maar één belangrijke regel: gun jezelf je rouwproces. Het is noodzakelijk en ook al probeer je het te negeren, het komt toch, in wat voor vorm dan ook. Gun jezelf het verdriet, de boosheid, de – onterechte – schuldgevoelens en accepteer van jezelf dat je een hele tijd anders reageert dan je gewend bent. Accepteer ook dat anderen vaak niet goed weten hoe ze met jouw emoties en verdriet moeten omgaan. Accepteer dat ze niet kunnen invoelen wat deze gebeurtenis voor jou betekent.
Ben je zelf een naaste of collega, accepteer dan van jezelf dat je nooit kunt invoelen wat de dood van een kind voor een ouder kan betekenen. Geef dat ook gewoon toe, je eerlijkheid zal gewaardeerd worden, al is het pas na een tijdje. Probeer de rouwende ouders vooral op praktische zaken bij te staan en sta voor ze open.
Een blijvende herinnering aan je kind
Ben je gelovig, dan kun je troost halen uit het feit dat je jouw overleden kind ooit weer zult ontmoeten. Ben je dit niet, dan zijn er een aantal mooie mogelijkheden om de herinnering aan je kind levend te houden. Mogelijkheden die overigens ook gelden voor mensen die wel in een leven na de dood geloven.
Je kunt op diverse websites een speciale pagina maken voor je kind. Je kind leeft dan voort in de virtuele wereld. Er zijn bedrijven die de as van je kind vermengen met aarde en het je aanbieden als jonge boom. Over achttien jaar, als je kind volwassen zou zijn, zie je hoe groot en imposant de boom gegroeid is. Veel mensen halen hier troost uit. Er zijn ook bedrijven die de as van je kind verwerken in materiaal dat gebruikt wordt om koraalriffen en plek te geven om te groeien. Het zijn hele symbolische manieren om je verdriet te verwerken: je ziet en je voelt dat het leven doorgaat, in al zijn verdrietige maar ook in al zijn mooie aspecten.
