v.a. €4,13 p/m*
De donorwetgeving in Nederland is al jaren een punt van discussie. Sinds 1998 geldt in Nederland de Wet op orgaandonatie. Dit betekent dat iedereen die wilsbekwaam is toestemming mag geven voor het weghalen van bijvoorbeeld organen en weefsel nadat de dood zijn intrede heeft gedaan. Sinds september 2016 is er flink wat veranderd in het huidige donorsysteem. Na initiatief van D’66 heeft een meerderheid in de Tweede Kamer zich uitgesproken voor ‘actieve donorregistratie’. Wat houdt dit precies in en wat is het verschil met buurlanden zoals Duitsland en België? En hoe kun je jezelf opgeven om donor te worden in Nederland?
Wat is de huidige donorwetgeving?
Op dit moment is in Nederland de Wet op orgaandonatie nog van toepassing. Deze wet is er sinds 1998. Hoewel een meerderheid in de Tweede Kamer zich heeft uitgesproken voor ‘actieve donorregistratie’ moet het voorstel ook nog in de Eerste Kamer worden behandeld. Als de Eerste Kamer instemt met het voorstel van D’66, dan gaat er flink wat veranderen in de Nederlandse wetgeving omtrent orgaandonatie.
Wat wijzigt er als het voorstel door de Eerste Kamer komt?
Zodra iemand de leeftijd van 18 jaar bereikt, wordt er een brief per post verstuurd waarin wordt gevraagd om iemand orgaandonor wil zijn. Reageert iemand niet na het versturen van een tweetal brieven, dan wordt deze persoon automatisch geregistreerd als donor. In principe is iemand daarmee orgaandonor. Dit wordt eveneens bevestigd per post. Als iemand dat alsnog wil wijzigen, kan dat uiteraard zonder problemen worden geregeld. Mocht iemand komen te overlijden, dan kunnen nabestaanden een eventuele registratie ongedaan maken door aan te tonen dat iemand echt geen donor wilde zijn. Met dit punt wil D’66 extra aandacht geven aan de belangen van nabestaanden.
Als iemand wel reageert op de brief vanuit de overheid, dan kan je eenvoudig aangeven of je wel of geen orgaandonor wilt zijn. Bovendien kun je per weefsel en organen je voorkeuren uitspreken. Verder is het ook een optie om de keuze aan nabestaanden over te laten. Het is in ieder geval verstandig om je wensen vast te leggen en daarover eventueel te communiceren met mensen die dichtbij je staan.
Hoe kan je jezelf opgeven om donor te worden?
Ben je nog niet actief als donor of heb je je wensen nog niet vastgelegd? Door je te registreren in het Donorregister geef je duidelijkheid richting jezelf en je nabestaanden. Het maakt niet uit of je nu ‘ja’ of ‘nee’ zegt, je kiest voor duidelijkheid. Dat geeft zowel jou als je nabestaanden rust. Je beslissing vastleggen kan zowel online als per post. Wil je dit direct regelen? Dit doe je eenvoudig via de Donorregister website van de Rijksoverheid. Je hebt hier wel je DigiD voor nodig, dus zorg dat je deze bij de hand hebt.
Wat zijn de verschillen met België en Duitsland?
Op dit moment kennen we in Nederland nog het nee-tenzij donorsysteem. Dit betekent dat je alleen donor bent als je daarvoor schriftelijk toestemming hebt gegeven. Zowel eerder aangegeven kun je dit digitaal doen of per post. In Duitsland wordt hetzelfde systeem gehanteerd als in Nederland. Dat geldt ook voor landen zoals Engeland, Ierland en Turkije. In België heerst daarentegen het ja-tenzij-systeem. Daarmee ben je dus automatisch donor na je overlijden en moet je in actie komen als je geen donor wilt zijn.
Verkorten van wachtlijsten
De Nederlandse wetgeving focust zich vooral op het verkorten van wachtlijsten voor het krijgen van een donor. Veel mensen wachten al jarenlang op een donor, maar overlijden helaas vanwege een te lange wachtlijst voor een bepaald orgaan. Juist daarom streven verschillende politieke partijen in Nederland ernaar om de wetgeving aan te passen zodat mensen sneller een orgaan krijgen toegewezen wanneer dat nodig is.
